دندانپزشکی دیجیتال و بهداشت
آیا این اشخاص بهداشت را رعایت نمی کنند یا هنگام درمان موضوعی پنهان میماند؟
یکی از نکاتی که حائز اهمیت است، پوسیدگی هایی است که در دندان وجود دارد اما تشخیص داده نمی شود؛ اگرحدودا ۳۵ تا ۴۰ درصد ماده معدنی دندان از بین رفته باشد، پوسیدگی با چشم شخص با مهارت و ورزیده قابل رویت و تشخیص است، اگر بافت ناحیه ای از دندان حدود ۲۵ درصد از بین رفته باشد به لحاظ علمی آن ناحیه پوسیده محسوب میشود ولی حفره نیست بنابراین تشخیص داده نشده و درمان هم نخواهد شد. در این مقطع بیمار از مطب دندانپزشکی ترخیص شده در حالیکه هنوز چندین ناحیه دندانی پوسیده دارد که یقیناً طی سه یا چهار سال آینده (بسته به وضعیت بهداشت شخصی) مانند یک میوه خام، با گذشت زمان رسیده شده و شخص همواره درگیر پوسیدگی و ترمیم دندان خواهد بود. با کمک فناوری دیجیتال میتوان همه جوانب دندان را به دقت کنترل و تصویر رادیوگرافی را پردازش نمود. به عبارت دیگر میزان مواد معدنی دندان از صفر تا صد تعیین شده و قسمت پوسیده را میتوان مشخص وبه درمان مناسب اقدام نمود. بنابراین دراین قسمت از نرم افزارهای پردازش تصویر استفاده میشود. البته از نور(لیزر) نیز میتوان در تشخیص پوسیدگی استفاده کرد.
مقاله پیشنهادی دندانپزشکی دیجیتال و بهداشت :دندانپزشکی دیجیتال و درمان مهندسی پزشکی
