دندانپزشکی دیجیتال چیست و با آن کمی بیشتر آشنا شویم

دنیای امروز لحظه به لحظه درحال تغییر و پیشرفت است ، تغییرات سازنده ای که می توانند هر روند سنتی را به سمت روندی اصولی و دقیقتر هدایت کنند ، اشتباهات را کاهش دهند و نتایج را بهینه کنند. این تغییرات و پیشرفت ها شامل محدوده پزشکی و دندانپزشکی هم می شود ، که این تغییر به دیجیتالی شدن روند جراحی های دندانپزشکی منجر شده است .  در صنعت دندانپزشکی تکنولوژی های جدید از متعلقات دیجیتال جدا نیستند ، این مورد شامل سیستم های راهنمای جراحی در دندانپزشکی هم می شود . سیستم های راهنمای جراحی که از آن ها به عنوان navigation نام برده می شود غالبا در رویه کاری خود ، صنایع دیجیتال مانند چاپگر های سه بعدی و پرینتر هارا جای داده اند . زمانی که از یک سیستم navigation صحبت می کنیم ، منظور بحث ورودی سیستم راهنما شامل اسکنر داخل دهانی یا اسکن های رومیزی برای کست و نیز CBCT ، و در ادامه بحث پردازش موارد ، سیستم های نرم افزاری پیشرفته با قابلیت ادغام و طراحی فایل های پزشکی و ارتباط آن ها با تجهیزات خروجی شامل پرینتر های سه بعدی و ماشین های فرز هستند.  بیایید نگاهی به بحث دندانپزشکی و اعمال جراحی آن در گذشته داشته باشیم ، دندانپزشک در حین عمل ماده قالبگیری را داخل دهان بیمار کار می گذاشت ، قالبگیری از دهان بیمار انجام می شود و سپس در لابراتوار با روش های سنتی مانند واکس آپ ، حرارت دهی ، و … پروتز طراحی و تحویل داده می شد .

اما ابزار های جدید چه خواهند بود ؟ پروتکل های جدید چقدر سخت هستند ؟ چه دلیلی می تواند سرمایه گذاری بر آن ها را ارزشمند کند ؟

اگر بخواهیم نگاهی به ابزار های نوین دندانپزشکی داشته باشیم باید ابتدا با واژه دندانپزشکی دیجیتال چیست آشنا شویم ، دندانپزشکی دیجیتال ، یعنی برای طراحی پروتز ، آباتمنت ،اسپلینت از ابزار های دیجیتال استفاده کنیم ، که شامل پروسه ای است که ما را از سیستم های راهنمای جراحی بهره مند می کند . به همان مثال قالبگیری رجوع کنیم ، بیمار باید حداقل چهار تا پنج بار برای ویزیت به پزشک مراجعه کند ، اگر قالبگیری خوب نباشد باید دوباره برای قالبگیری مراجعه شود و یا ممکن است لابراتوار نتواند از مدل و کست قالبگیری استفاده کند. این روش بیشتر از فواید خود کلی دردسر دارد ، و با وجود صنایع دیجیتال ، استفاده و باقی ماندن بر این رویه به ریسک آن نمی ارزد . اما در رویه دیجیتال ، از بیمار اسکن داخل دهانی استفاده می شود ، فایل اسکن به لابراتوار و نرم افزار های خص می رود ، با CBCT ادغام شده و یک مدل فول آناتومیک با تمام ویژگی ها را از فک بیمار ایجاد می کند ، و پس از طراحی به تجهیزات پیشرفته تولید کننده شامل چاپگر سه بعدی ، کوره ، ماشین های فرز چند محوره ارسال می شود و در نهایت پروتزی یا کاستومایز آباتمنتی دقیق را ارائه می کنند. در همین رویه می توان از سیستم راهنمای جراحی استفاده کرد ، اگر در کنگره ها دقت کرده باشید برخی از شرکت ها در کیت های جراحی و پروتز خود ، دریل های خاصی را آماده کرده اند مانند کیت های جراحی راهنمای جراحی ، این دریلینگ مطابق سیستم راهنمای جراحی شامل کار های نرم افزاری و طراحی پروتکل آن ایجاد شده است . همین یک دلیل دیگر برای لزوم روی آوردن به رویه دیجیتال است ، تغییر نگرش شرکت ها به حدی است که حتی محصولات آنان را تحت تاثیر قرار داده است . و متخصصان لاجرم باید با سیستم های جدید کار کنند.

مزیت عمده دندانپزشکی دیجیتال چیست : ساخت روکش ها روی دندان طبیعی یا ایمپلنت به کمک دستگاه CAD و بدون دخالت دست است. در این تکنیک، قالب گرفته شده از دهان را توسط دستگاه های مخصوص اسکن می کنند.

بعد از این مرحله نمای دیجیتال روکش نهایی از طریق کامپیوترهای روی آن فرم داده می شود و نهایتا این فرم دیجیتالی توسط دستگاه فیلینگ از سرامیک های سخت تراشیده می شود. پس همان طور که توضیح داده شده فرم نهایی روکش را که توسط کامپیوتر ساخته شده، آماده است تا در دهان نصب شود.

اسکنر سه بعدی دندانپزشکی

دنیای امروز لحظه به لحظه درحال تغییر و پیشرفت است ، تغییرات سازنده ای که می توانند هر روند سنتی را به سمت روندی اصولی و دقیقتر هدایت کنند ، اشتباهات را کاهش دهند و نتایج را بهینه کنند. این تغییرات و پیشرفت ها شامل محدوده پزشکی و دندانپزشکی هم می شود ، که این تغییر به دیجیتالی شدن روند جراحی های دندانپزشکی منجر شده است. اسکنر های سه بعدی دندانپزشکی از ابزار های لازم و ضروری برای دیجیتالی کردن فرایند ها محسوب می شود که به دو نوع تقسیم می شوند:

• اسکنر های داخل دهانی
• اسکنر های رو میزی یا لابراتواری